Ja!! Ik heb zijn boek ‘Muzisch Meesterschap’ in handen. Wat is dit een geweldig mooi en relevant boek over ‘de kunstzinnigheid van de leraar’. Hulde.
Ik neem je mee in de lijn van het werk en wat mij raakt:
– Wat is er nodig in een wereld met steeds meer chaotische trekken? Aan de hand van de mythologische figuur van Orpheus schetst Michiel Bos een krachtig en aansprekend mens-en-leraarbeeld: ‘de Orpheus-mens’. In niet meer dan vijf bladzijden aan het begin van het boek pakt hij de toestand in de wereld, een onderbouwde pedagogische visie, de rol van kunst en kunstzinnigheid en een funderende herlezing van oude bronnen bij elkaar. Eenvoudig en glashelder beschreven. De leraar verschijnt als ‘scheppende intermediair’.
– ‘Wat hebben de kunsten ons te zeggen?- over spigels en vensters’ Bos wil met ons in gesprek over ‘bezieling’ als vitaal aspect van het leraar zijn. ‘De ziel’ als resonantieruimte, hoe kan je daarover denken, hoe kan je er ruimte voor maken? Waarom zijn hoop en verwondering onmisbaar in een tijd van onmacht? Deze grote vragen maakt Bos hanteerbaar door de film ‘Stalker’ uit 1979 van de cineast Andrej Tarkovski te bespreken. Hij laat zien hoe het denken, het voelen en het willen als een drie-eenheid in de ziel tot ‘klinken’ willen komen. En dat in een ‘bezielende’ bijdrage van de leraar het ambigue, niet-instrumentele en poëtische van de kunst een grote rol te vervullen heeft.
– Hoe thuis te raken in de wereld? Daarin verschijnt het beeld van de school als werkplaats. Maar fascinerend genoeg gaat de navertelling van de film van Tarkovsky ook nog door! De draden die zijn opgespannen niet afhechten, maar doortrekken. Rijke gelaagdheid. En de vertelling blijft leven.
– Dan over het pedagogische repertoire van de leraar. Onderbreken, Vertragen, Voeden en Ondersteunen: sleutelbegrippen van onderwijspedagoog en filosoof Gert Biesta werkt Bos verder uit in relatie tot zijn eigen uit jarenlange praktijk ontstane visie op kunstzinnigheid.
– Dan over het muzisch repertoire van de leraar. Vertellen, Spelen, Maken en Delen: sleutelbegrippen uit mijn proefschrift (muzische professionalisering 2016) krijgen een onverwachte verdieping, een kritisch randje dat aanspreekt. Alsof mijn werk van destijds eens flink wordt opgeschud en uitgeklopt waaruit nieuwe beelden en mogelijkheden ontstaan. Poe hee, een dialoog die op scherp zet!
Dan volgen tenslotte nog:
– De innerlijke werkplaats van de leraar: aanwijzingen en handreikingen als muzische en pedagogische oefeningen voor de leraar. – Portretten: het kind in een poëtisch beeld. En het nawoord ‘rondzien in de wereld’.
Kopen dat boek! Om telkens weer even in lezen en te overdenken wat wordt aangedragen. Uit elke bladzijde die je openslaat spreekt wijsheid, praktijk en kunstzinnigheid